Cięcie i toczenie tytanu
Znaczenie
Do wytwarzania konstrukcji i części ze stopów tytanu stosuje się wszystkie rodzaje obróbki skrawaniem: szlifowanie, toczenie, wiercenie, frezowanie, polerowanie.
Jedną z istotnych cech obróbki skrawaniem części z tytanu i stopów tytanu jest konieczność zapewnienia właściwości surowcowych, a zwłaszcza zmęczeniowych, które w dużej mierze zależą od właściwości warstwy wierzchniej, która powstaje podczas obróbki na zimno. Ze względu na niską przewodność cieplną i inne specyficzne właściwości tytanu trudno jest przeprowadzić szlifowanie jako końcowy etap obróbki . Podczas szlifowania bardzo łatwo mogą powstać przypalenia, w warstwie wierzchniej mogą powstawać wadliwe struktury oraz naprężenia szczątkowe i naprężenia, które znacząco wpływają na obniżenie wytrzymałości zmęczeniowej wyrobów. Dlatego szlifowanie części tytanowych jest koniecznie wykonywane przy zmniejszonych prędkościach iw razie potrzeby można je zastąpić obróbką ostrzami lub ścierną metodami o niskich prędkościach. W przypadku szlifowania należy to robić w ściśle regulowanych trybach, z późniejszą kontrolą powierzchni części pod kątem przepalenia i poprawą jakości części poprzez utwardzanie przez odkształcenie plastyczne powierzchni (SPD).
Wyzwania
Ze względu na swoje właściwości wytrzymałościowe tytan jest słabo skrawalny . Ma wysoki stosunek granicy plastyczności do wytrzymałości na rozciąganie około 0,85-0,95. Na przykład dla stali stosunek ten nie przekracza 0,75. W efekcie obróbka stopów tytanu wymaga dużych sił, co ze względu na niską przewodność cieplną pociąga za sobą znaczny wzrost temperatury w wierzchnich warstwach skrawanego materiału i utrudnia chłodzenie strefy skrawania. Ze względu na silną adhezję tytan gromadzi się na krawędzi skrawającej, co znacznie zwiększa siłę tarcia. Ponadto spawanie i adhezja tytanu w punktach styku powierzchni powoduje zmiany geometrii narzędzia. Takie zmiany, zmieniające optymalną konfigurację, pociągają za sobą dalszy wzrost sił skrawania, co w konsekwencji prowadzi do jeszcze wyższej temperatury w miejscu styku i przyspieszonego zużycia. Największy wpływ na wzrost temperatury w strefie roboczej ma prędkość skrawania, w mniejszym stopniu siła posuwu narzędzia. Głębokość skrawania ma najmniejszy wpływ na wzrost temperatury.
Pod wpływem wysokich temperatur podczas skrawania wióry tytanowe oraz obrabiany przedmiot ulegają utlenieniu. To z kolei stwarza problem z usuwaniem i przetapianiem wiórów. Podobny proces w przypadku przedmiotu obrabianego może następnie doprowadzić do pogorszenia jego właściwości użytkowych.
Analiza porównawcza
Proces obróbki plastycznej na zimno stopów tytanu jest 3-4 razy bardziej pracochłonny niż stali węglowych i 5-7 razy trudniejszy niż aluminium. Według informacji MMPP Salut stopy tytanu BT5 i BT5-1 w porównaniu ze stalą węglową (zawierającą 0,45% C) mają współczynnik skrawalności względnej 0,35-0,48, a dla stopów BT6, BT20 i BT22 ten parametr jest jeszcze mniejszy i wynosi 0,22-0,26. Podczas obróbki zaleca się stosowanie niskich prędkości skrawania z małym posuwem, przy użyciu dużej ilości chłodziwa do chłodzenia. Podczas obróbki wyrobów z tytanu stosuje się narzędzia skrawające z najbardziej odpornej na zużycie stali szybkotnącej, preferowane są gatunki twardych stopów. Ale nawet przy spełnieniu wszystkich zalecanych warunków skrawania, prędkości powinny być zmniejszone co najmniej 3-4 razy w porównaniu do obróbki stali, co powinno zapewnić akceptowalną żywotność narzędzia, szczególnie ważną przy pracy na maszynach CNC.
Optymalizacja
Temperaturę w strefie skrawania oraz siłę skrawania można znacznie obniżyć poprzez zwiększenie zawartości wodoru w stopie, wyżarzanie próżniowe oraz odpowiednią obróbkę skrawaniem. Prowadzenie stopowania stopów tytanu za pomocą wodoru ostatecznie daje znaczne obniżenie temperatury w strefie skrawania, umożliwia zmniejszenie siły skrawania, zwiększa trwałość narzędzia węglikowego nawet 10-krotnie w zależności od rodzaju stopu i tryb cięcia. Metoda ta umożliwia 2-krotne zwiększenie prędkości obróbki bez utraty jakości oraz zwiększenie siły i głębokości podczas skrawania bez zmniejszania prędkości.
Do obróbki części z tytanu stopów szeroko stosowane są procesy technologiczne, które umożliwiają łączenie kilku operacji w jedną dzięki zastosowaniu wielonarzędziowego wyposażenia. Najbardziej celowe jest wykonywanie takich operacji technologicznych na obrabiarkach wielonarzędziowych (centrach obróbczych). Na przykład do produkcji części zasilających z odkuwek stosuje się maszyny MA-655A, FP-17SMN, FP-27S; stosuje się części typu "wspornik", "kolumna", "obudowa". kolumna", "obudowa" z odlewów kształtowych i odkuwek - maszyny Horizont, Me-12-250, MA-655A, panele blaszane - obrabiarka VFZ-M8 Dla większości obróbki detali na tych maszynach realizowana jest zasada „maksymalnej” kompletności obróbki w jednej operacji.Osiąga się to poprzez sekwencyjną obróbkę detalu z kilku stron na jednej maszynie za pomocą kilku zainstalowanych na niej przystawek.
Przemiał
Ze względu na zapotrzebowanie na duże siły, do obróbki stopów tytanu stosuje się zazwyczaj duże obrabiarki (FP-7, FP-27, FP-9, VFZ-M8
We frezowaniu części typu „trawersowego”, „belkowego” i „żebrowego” stosuje się kilka metod. 1) Za pomocą specjalnych kopiarek hydraulicznych lub mechanicznych na frezarkach uniwersalnych. 2) Poprzez kopiowanie na kopiarkowo-frezarskich maszynach hydraulicznych. 3) Z maszynami CNC, takimi jak MA-655C5, FP-11, FP-14. 4) Korzystanie z trójosiowych maszyn CNC. W tym celu stosuje się następujące narzędzia: specjalne frezy montażowe ze zmienianym kątem podczas obróbki; frezy kształtowe wklęsłe i wypukłe o profilu promieniowym; frezy walcowo-czołowe z powierzchnią czołową doprowadzoną do cylindrycznej powierzchni części pod wymaganym kątem.
Maszyny
Do obróbki materiałów lotniczych w naszym kraju powstało wiele obrabiarek, które nie ustępują światowym standardom, a niektóre z nich nie mają odpowiedników za granicą. Na przykład maszyna CNC VF-33 (frezarka wzdłużna trójwrzecionowa trójosiowa), której zadaniem jest jednoczesna obróbka przez trzy wrzeciona paneli, kolejek jednoszynowych, żeber, belek i innych tego typu części do samolotów ciężkich i lekkich.
Maszyna 2FP-242 V z dwoma ruchomymi suwnicami i CNC (trójwrzecionowa czteroosiowa frezarka wzdłużna) przeznaczona jest do obróbki wymiarowej podłużnic i paneli samolotów ciężkich i szerokokadłubowych. Maszyna FRS-1, wyposażona w ruchomą kolumnę, 15-osiową wytaczarko-frezarkę poziomą CNC, przeznaczona jest do obróbki płaszczyzn środkowych i powierzchni przegubów skrzydeł samolotów szerokokadłubowych. SGPM-320, elastyczny moduł produkcyjny, w skład którego wchodzi tokarka, CNC AT-320, magazyn z 13 narzędziami, automatyczny manipulator do demontażu i montażu części do CNC. Elastyczna jednostka produkcyjna ALK-250, przeznaczona do produkcji precyzyjnych części do korpusów jednostek hydraulicznych.
Narzędzia
Dla zapewnienia optymalnych warunków skrawania i wysokiej jakości powierzchni części konieczne jest zachowanie ściśle geometrycznych parametrów narzędzi ze stopów twardych i stali szybkotnących. Frezy z wkładkami ze stopów twardych ВК8 służą do toczenia półfabrykatów kutych. Podczas obróbki skorupy nasyconej gazem zalecane są następujące parametry geometryczne frezów: kąt główny w rzucie φ1 = 45°, kąt pomocniczy w rzucie φ = 14°, kąt przedni γ = 0°; kąt grzbietu α = 12°. Przy następujących parametrach skrawania: posuw s = 0,5 - 0,8 mm/obr, głębokość skrawania t nie mniejsza niż 2 mm, prędkość skrawania v = 25 - 35 m/min. Do toczenia wykańczającego i półwykańczającego ciągłego można stosować narzędzia ze stopów twardych ВК8, ВК4, ВКбм, ВК6 itp. przy głębokości skrawania 1-10 mm, prędkości skrawania v = 40-100 mm/min i posuwie powinien wynosić s = 0,1-1 mm/obr. Można również stosować narzędzia ze stali szybkotnącej (Р9К5, Р9М4К8, Р6М5К5). Dla frezów ze stali szybkotnącej opracowano następującą konfigurację geometryczną: promień na wierzchołku r = 1 mm, kąt grzbietu α = 10°, φ = 15°. Dopuszczalne tryby skrawania przy toczeniu tytanu osiągane są przy głębokości skrawania t = 0,5-3 mm, v = 24-30 m/min, s <0,2 mm.
Stopy twarde
Frezowanie tytanem utrudnia przyleganie tytanu do zębów frezu i ich wybijanie. Na powierzchnie robocze frezów stosuje się stopy twarde VK8, VK6M, VK4 oraz stal szybkotnącą R6M5K5, R9K5, R8MZK6S, R9M4K8 i R9K10. Do frezowania tytanu frezami z płytkami ze stopu ВК6М zaleca się stosowanie następującego trybu skrawania: t = 2 - 4 mm, v = 80 - 100 m/min, s = 0,08-0,12 mm/ząb.
Wiercenie
Wiercenie tytanu utrudnia przywieranie wiórów do powierzchni roboczej narzędzia i przedostawanie się ich do rowków wylotowych wiertła, co prowadzi do wzrostu oporów skrawania i szybkiego zużycia krawędzi skrawającej. Aby temu zapobiec, zaleca się okresowe czyszczenie narzędzia z wiórów podczas głębokiego wiercenia. Do wiercenia stosuje się narzędzia wykonane ze stali szybkotnącej R12P9K5, R18F2, R9M4K8, R9K10, R9F5, F2K8MZ, R6M5K5 i twardego stopu ВК8. Dlatego zalecane są następujące parametry geometrii świdra: dla kąta nachylenia rowka spiralnego 25-30, 2φ0 = 70-80°, 2φ = 120-130°, α = 12-15°, φ = 0-3°.
PŁYN CHŁODZĄCY
W celu zwiększenia wydajności przy obróbce stopów tytanu oraz wydłużenia żywotności stosowanych narzędzi stosuje się płyny takie jak RZ SOJ-8. Dotyczą one smarowania-chłodzenia zawierającego galoidy. Chłodzenie przedmiotu obrabianego odbywa się przez obfite zraszanie. Stosowanie podczas obróbki płynów zawierających halogenki prowadzi do powstawania skorupy solnej na powierzchni elementów tytanowych, która przy nagrzewaniu i jednoczesnym działaniu naprężeń może powodować korozję solną. Aby temu zapobiec po obróbce RZ SOJ-8 części poddawane są obróbce wytrawiającej, podczas której usuwana jest warstwa wierzchnia o grubości do 0,01 mm. Podczas prac montażowych zabronione jest stosowanie RZ SOJ-8.
Szlifowanie w godz.
Na skrawalność stopów tytanu istotny wpływ ma ich skład chemiczny i fazowy, rodzaj oraz parametry mikrostruktury. Najtrudniej jest obrabiać tytanowe półprodukty i części o szorstkiej strukturze płytkowej. Taka struktura występuje w odlewach kształtowych. Ponadto kształtowe odlewy tytanowe mają na powierzchni skorupę nasyconą gazem, co znacznie wpływa na zużycie narzędzi.
Szlifowanie części tytanowych jest trudne ze względu na dużą tendencję do sklejania się styków podczas tarcia. Tlenkowa warstwa powierzchniowa łatwo ulega zniszczeniu podczas tarcia pod działaniem określonych obciążeń. Podczas tarcia w miejscach styku powierzchni następuje przeniesienie materiału aktywnego z przedmiotu obrabianego na narzędzie („osadzenie”). Przyczyniają się do tego także inne właściwości stopów tytanu: mniejsza przewodność cieplna, zwiększona odkształcalność sprężysta przy stosunkowo niskim module sprężystości. Wskutek wytwarzania ciepła warstwa tlenku na powierzchni trącej gęstnieje, co z kolei zwiększa wytrzymałość warstwy wierzchniej.
Podczas obróbki części tytanowych stosuje się szlifowanie taśmowe oraz szlifowanie ściernicami. Do stopów przemysłowych najczęściej stosuje się ściernice z zielonego węglika krzemu, który ma dużą twardość i kruchość przy stabilnych właściwościach fizycznych i mechanicznych o wyższej ścieralności niż czarny węglik krzemu.
Cena kupna
Evek GmbH sprzedaje walcowane wyroby metalowe w najlepszej cenie. Powstaje z uwzględnieniem kursów LME (londyńska giełda metali) i zależy od technologicznych cech produkcji bez uwzględnienia dodatkowych kosztów. Dostarczamy półprodukty z tytanu i jego stopów w szerokim asortymencie. Wszystkie partie posiadają certyfikat jakości na zgodność z wymaganiami norm. U nas kupisz hurtowo najróżniejsze produkty do produkcji wielkoseryjnej. Szeroki wybór, wyczerpujące doradztwo naszych managerów, przystępne ceny i terminowość dostaw określają oblicze naszej firmy. Istnieje system rabatów przy zakupach hurtowych
Znaczenie
Do wytwarzania konstrukcji i części ze stopów tytanu stosuje się wszystkie rodzaje obróbki skrawaniem: szlifowanie, toczenie, wiercenie, frezowanie, polerowanie.
Jedną z istotnych cech obróbki skrawaniem części z tytanu i stopów tytanu jest konieczność zapewnienia właściwości surowcowych, a zwłaszcza zmęczeniowych, które w dużej mierze zależą od właściwości warstwy wierzchniej, która powstaje podczas obróbki na zimno. Ze względu na niską przewodność cieplną i inne specyficzne właściwości tytanu trudno jest przeprowadzić szlifowanie jako końcowy etap obróbki . Podczas szlifowania bardzo łatwo mogą powstać przypalenia, w warstwie wierzchniej mogą powstawać wadliwe struktury oraz naprężenia szczątkowe i naprężenia, które znacząco wpływają na obniżenie wytrzymałości zmęczeniowej wyrobów. Dlatego szlifowanie części tytanowych jest koniecznie wykonywane przy zmniejszonych prędkościach iw razie potrzeby można je zastąpić obróbką ostrzami lub ścierną metodami o niskich prędkościach. W przypadku szlifowania należy to robić w ściśle regulowanych trybach, z późniejszą kontrolą powierzchni części pod kątem przepalenia i poprawą jakości części poprzez utwardzanie przez odkształcenie plastyczne powierzchni (SPD).
Wyzwania
Ze względu na swoje właściwości wytrzymałościowe tytan jest słabo skrawalny . Ma wysoki stosunek granicy plastyczności do wytrzymałości na rozciąganie około 0,85-0,95. Na przykład dla stali stosunek ten nie przekracza 0,75. W rezultacie podczas obróbki stopów tytanu wymagane są duże siły, co ze względu na niską przewodność cieplną pociąga za sobą znaczny wzrost temperatury w wierzchnich warstwach skrawanego materiału i utrudnia chłodzenie strefy skrawania. Ze względu na silną adhezję tytan gromadzi się na krawędzi skrawającej, co znacznie zwiększa siłę tarcia. Ponadto spawanie i adhezja tytanu w punktach styku powierzchni powoduje zmiany geometrii narzędzia. Takie zmiany, zmieniające optymalną konfigurację, pociągają za sobą dalszy wzrost sił skrawania, co w konsekwencji prowadzi do jeszcze wyższej temperatury w miejscu styku i przyspieszonego zużycia. Największy wpływ na wzrost temperatury w strefie roboczej ma prędkość skrawania, w mniejszym stopniu siła posuwu narzędzia. Głębokość skrawania ma najmniejszy wpływ na wzrost temperatury.
Pod wpływem wysokich temperatur podczas skrawania wióry tytanowe oraz obrabiany przedmiot ulegają utlenieniu. To z kolei stwarza problem z usuwaniem i przetapianiem wiórów. Podobny proces w przypadku przedmiotu obrabianego może następnie doprowadzić do pogorszenia jego właściwości użytkowych.
Analiza porównawcza
Proces obróbki plastycznej na zimno stopów tytanu jest 3-4 razy bardziej pracochłonny niż stali węglowych i 5-7 razy trudniejszy niż aluminium. Według informacji MMPP Salut stopy tytanu BT5 i BT5-1 w porównaniu ze stalą węglową (zawierającą 0,45% C) mają współczynnik skrawalności względnej 0,35-0,48, a dla stopów BT6, BT20 i BT22 ten parametr jest jeszcze mniejszy i wynosi 0,22-0,26. Podczas obróbki zaleca się stosowanie niskich prędkości skrawania z małym posuwem, przy użyciu dużej ilości chłodziwa do chłodzenia. Podczas obróbki wyrobów z tytanu stosuje się narzędzia skrawające z najbardziej odpornej na zużycie stali szybkotnącej, preferowane są gatunki twardych stopów. Ale nawet przy spełnieniu wszystkich zalecanych warunków skrawania, prędkości powinny być zmniejszone co najmniej 3-4 razy w porównaniu do obróbki stali, co powinno zapewnić akceptowalną żywotność narzędzia, szczególnie ważną przy pracy na maszynach CNC.
Optymalizacja
Temperaturę w strefie skrawania oraz siłę skrawania można znacznie obniżyć poprzez zwiększenie zawartości wodoru w stopie, wyżarzanie próżniowe oraz odpowiednią obróbkę skrawaniem. Prowadzenie stopowania stopów tytanu za pomocą wodoru ostatecznie daje znaczne obniżenie temperatury w strefie skrawania, umożliwia zmniejszenie siły skrawania, zwiększa trwałość narzędzia węglikowego nawet 10-krotnie w zależności od rodzaju stopu i tryb cięcia. Metoda ta umożliwia 2-krotne zwiększenie prędkości obróbki bez utraty jakości oraz zwiększenie siły i głębokości podczas skrawania bez zmniejszania prędkości.
Do obróbki skrawaniem części ze stopów tytanu szeroko stosowane są procesy technologiczne, które umożliwiają łączenie kilku operacji w jedną dzięki zastosowaniu wielonarzędziowego wyposażenia. Najbardziej celowe jest wykonywanie takich operacji technologicznych na obrabiarkach wielonarzędziowych (centrach obróbczych). Na przykład do produkcji części zasilających z odkuwek stosuje się maszyny MA-655A, FP-17SMN, FP-27S; stosuje się części typu "wspornik", "kolumna", "obudowa". kolumna", "obudowa" z odlewów kształtowych i odkuwek - maszyny Horizont, Me-12-250, MA-655A, panele blaszane - obrabiarka VFZ-M8 Dla większości obróbki detali na tych maszynach realizowana jest zasada „maksymalnej” kompletności obróbki w jednej operacji.Osiąga się to poprzez sekwencyjną obróbkę detalu z kilku stron na jednej maszynie za pomocą kilku zainstalowanych na niej przystawek.
Przemiał
Ze względu na zapotrzebowanie na duże siły, do obróbki stopów tytanu stosuje się zazwyczaj duże obrabiarki (FP-7, FP-27, FP-9, VFZ-M8
We frezowaniu części typu „trawersowego”, „belkowego” i „żebrowego” stosuje się kilka metod. 1) Za pomocą specjalnych kopiarek hydraulicznych lub mechanicznych na frezarkach uniwersalnych. 2) Poprzez kopiowanie na kopiarkowo-frezarskich maszynach hydraulicznych. 3) Z maszynami CNC, takimi jak MA-655C5, FP-11, FP-14. 4) Korzystanie z trójosiowych maszyn CNC. W tym celu stosuje się następujące narzędzia: specjalne frezy montażowe ze zmienianym kątem podczas obróbki; frezy kształtowe wklęsłe i wypukłe o profilu promieniowym; frezy walcowo-czołowe z powierzchnią czołową doprowadzoną do cylindrycznej powierzchni części pod wymaganym kątem.
Maszyny
Do obróbki materiałów lotniczych w naszym kraju powstało wiele maszyn, które nie ustępują światowym standardom, a niektóre z nich nie mają odpowiedników za granicą. Na przykład maszyna CNC VF-33 (frezarka wzdłużna trójwrzecionowa trójosiowa), której zadaniem jest jednoczesna obróbka przez trzy wrzeciona paneli, kolejek jednoszynowych, żeber, belek i innych tego typu części do samolotów ciężkich i lekkich.
Maszyna 2FP-242 V z dwoma ruchomymi suwnicami i CNC (trójwrzecionowa czteroosiowa frezarka wzdłużna) przeznaczona jest do obróbki wymiarowej podłużnic i paneli samolotów ciężkich i szerokokadłubowych. Maszyna FRS-1, wyposażona w ruchomą kolumnę, 15-osiową wytaczarko-frezarkę poziomą CNC, przeznaczona jest do obróbki płaszczyzn środkowych i powierzchni przegubów skrzydeł samolotów szerokokadłubowych. SGPM-320, elastyczny moduł produkcyjny, w skład którego wchodzi tokarka, CNC AT-320, magazyn z 13 narzędziami, automatyczny manipulator do demontażu i montażu części do CNC. Elastyczny agregat produkcyjny ALK-250, przeznaczony do produkcji precyzyjnych części do obudów agregatów hydraulicznych.
Narzędzia
Dla zapewnienia optymalnych warunków skrawania i wysokiej jakości powierzchni części konieczne jest zachowanie ściśle geometrycznych parametrów narzędzi ze stopów twardych i stali szybkotnących. Frezy z wkładkami ze stopów twardych ВК8 służą do toczenia półfabrykatów kutych. Zalecane są następujące parametry geometryczne frezów podczas obróbki skorupy nasyconej gazem: kąt główny w rzucie φ1 = 45°, kąt pomocniczy w rzucie φ = 14°, kąt przedni γ = 0°; kąt grzbietu α = 12°. Przy następujących parametrach skrawania: posuw s = 0,5 - 0,8 mm/obr., głębokość skrawania t nie mniejsza niż 2 mm, prędkość skrawania v = 25 - 35 m/min. Do toczenia wykańczającego i półwykańczającego ciągłego można stosować narzędzia ze stopów twardych ВК8, ВК4, ВКбм, ВК6 itp. przy głębokości skrawania 1-10 mm, prędkości skrawania v = 40-100 mm/min i posuwie powinien wynosić s = 0,1-1 mm/obr. Można również stosować narzędzia ze stali szybkotnącej (Р9К5, Р9М4К8, Р6М5К5). Dla frezów ze stali szybkotnącej opracowano następującą konfigurację geometryczną: promień na wierzchołku r = 1 mm, kąt grzbietu α = 10°, φ = 15°. Dopuszczalne tryby skrawania przy toczeniu tytanu osiągane są przy głębokości skrawania t = 0,5-3 mm, v = 24-30 m/min, s <0,2 mm.
Stopy twarde
Frezowanie tytanem utrudnia przyleganie tytanu do zębów frezu i ich wybijanie. Na powierzchnie robocze frezów stosuje się stopy twarde VK8, VK6M, VK4 oraz stal szybkotnącą R6M5K5, R9K5, R8MZK6S, R9M4K8 i R9K10. Do frezowania tytanu frezami z płytkami ze stopu ВК6М zaleca się stosowanie następującego trybu skrawania: t = 2 - 4 mm, v = 80 - 100 m/min, s = 0,08-0,12 mm/ząb.
Wiercenie
Wiercenie tytanu utrudnia przywieranie wiórów do powierzchni roboczej narzędzia i przedostawanie się ich do rowków wylotowych wiertła, co prowadzi do wzrostu oporów skrawania i szybkiego zużycia krawędzi skrawającej. Aby temu zapobiec, zaleca się okresowe czyszczenie narzędzia z wiórów podczas głębokiego wiercenia. Do wiercenia stosuje się narzędzia wykonane ze stali szybkotnącej R12P9K5, R18F2, R9M4K8, R9K10, R9F5, F2K8MZ, R6M5K5 i twardego stopu ВК8. Dlatego zalecane są następujące parametry geometrii świdra: dla kąta nachylenia rowka spiralnego 25-30, 2φ0 = 70-80°, 2φ = 120-130°, α = 12-15°, φ = 0-3°.
PŁYN CHŁODZĄCY
W celu zwiększenia wydajności przy obróbce stopów tytanu oraz wydłużenia żywotności stosowanych narzędzi stosuje się płyny takie jak RZ SOJ-8. Dotyczą one smarowania-chłodzenia zawierającego galoidy. Chłodzenie przedmiotu obrabianego odbywa się przez obfite zraszanie. Stosowanie płynów zawierających halogenki podczas obróbki prowadzi do tworzenia się skorupy solnej na powierzchni elementów tytanowych, która przy nagrzewaniu i jednoczesnym działaniu naprężeń może powodować korozję solną. Aby temu zapobiec po obróbce RZ SOJ-8 części poddawane są obróbce wytrawiającej, podczas której usuwana jest warstwa wierzchnia o grubości do 0,01 mm. Podczas prac montażowych zabronione jest stosowanie RZ SOJ-8.
Szlifowanie w godz.
Na skrawalność stopów tytanu istotny wpływ ma ich skład chemiczny i fazowy, rodzaj oraz parametry mikrostruktury. Najtrudniej jest obrabiać tytanowe półprodukty i części o szorstkiej strukturze płytkowej. Taka struktura występuje w odlewach kształtowych. Ponadto kształtowe odlewy tytanowe mają na powierzchni skorupę nasyconą gazem, co znacznie wpływa na zużycie narzędzia.
Szlifowanie części tytanowych jest trudne ze względu na dużą tendencję do sklejania się styków podczas tarcia. Tlenkowa warstwa powierzchniowa łatwo ulega zniszczeniu podczas tarcia pod działaniem określonych obciążeń. Podczas tarcia w miejscach styku powierzchni następuje przeniesienie materiału aktywnego z przedmiotu obrabianego na narzędzie („osadzenie”). Przyczyniają się do tego również inne właściwości stopów tytanu: mniejsza przewodność cieplna, zwiększona odkształcalność sprężysta przy stosunkowo niskim module sprężystości. Wskutek wytwarzania ciepła warstwa tlenku na powierzchni trącej gęstnieje, co z kolei zwiększa wytrzymałość warstwy wierzchniej.
Podczas obróbki części tytanowych stosuje się szlifowanie taśmowe oraz szlifowanie ściernicami. W przypadku stopów przemysłowych najczęściej stosuje się ściernice z zielonego węglika krzemu, który ma dużą twardość i kruchość przy stabilnych właściwościach fizycznych i mechanicznych o wyższej ścieralności niż czarny węglik krzemu.
Cena kupna
Evek GmbH sprzedaje walcowane wyroby metalowe w najlepszej cenie. Powstaje z uwzględnieniem kursów LME (londyńska giełda metali) i zależy od technologicznych cech produkcji bez uwzględnienia dodatkowych kosztów. Dostarczamy półprodukty z tytanu i jego stopów w szerokim asortymencie. Wszystkie partie posiadają certyfikat jakości na zgodność z wymaganiami norm. U nas kupisz hurtowo najróżniejsze produkty do produkcji wielkoseryjnej. Szeroki wybór, wyczerpujące doradztwo naszych managerów, przystępne ceny i terminowość dostaw określają oblicze naszej firmy. Istnieje system rabatów przy zakupach hurtowych
